Tańcowała igła z nitką.

Dzisiaj nie będzie o decoupagu i pracowni, bo tak zupełnie na początku było co innego. 
Z moją( Kasia)  przyjaciółką połączyły nas wspólne pasje, a jedną z nich było wyszywanie.

 Na początku, jak pewnie wiele z Was, patrząc na piękne  wzory wyszyte przez zdolne bestie myślałam, że ja tak nigdy nie będę potrafiła  . Więc zaczęłam od wyszycia jakiegoś bardzo prostego hafciku, były to słoneczniki. 

Dziś nie mogę na to patrzeć.

Ja jak to ja, lubię wszystko co ma słuszne rozmiary, a nie jakieś pypciu-rybciu małe, więc pomyślałam: co mi szkodzi dołożyć kilka krzyżyków do wzoru tu i tam. Jak się domyślacie, wazon ze słonecznikami wyszedł trochę mało kształtny, a właściwie całkowicie rozjechany. Moja przyjaciółka  popukała się tylko w czoło, pokiwała głową z politowaniem i kazała mi pruć . No ale jak widziałyście w końcu się udało.

Poza tym orzekła ona, że taka głupia to ja nie jestem i nie będę wyszywać  hafcików małych, tylko zmusiła mnie do wyszycia Arabki .

 

Przeklinałam ją pod nosem ( to znaczy Arabkę), ale na koniec byłam z siebie dumna.

I tak przez długie wieczory "dłubałyśmy" sobie z moją przyjaciółką- Qrką Domową i powstało kilka innych obrazów malowanych igłą i nitką.

 

 

Jest ich dużo więcej, ale nie będę Was zanudzać. Teraz mam trochę mniej czasu na wyszywanie, ale wciąż powstaje coś nowego

 

Tak więc sentencja na dziś: Warto mieć przyjaciół, którzy pomogą Ci uwierzyć we własne siły i dzielić  z nimi swoje pasje .

Zapraszamy wciąż na candy macie jeszcze tydzień.

Życzymy pięknej niedzieli